Prinsjesdag

19 september, Prinsjesdag. De dag voor alle weerbaarheden om zich goed te profileren naar zowel Defensie als de burgermaatschappij. Na meerdere trainingen op onder andere de Waalsdorpervlakte, de Frederikskazerne en bij het KPU was ons detachement er klaar voor. Hoewel er op student onvriendelijke tijdstippen werd opgestaan stond men toch fris en fruitig bij het Cars Jeans stadion. Iets wat niet van iedere weerbaarheid gezegd kon worden, daar enkele studenten de avond ervoor flink de student hadden uitgehangen. Na snel omkleden sprongen wij in de bus richting het Malieveld, waar de nieuwelingen genoten van het feit dat wij als studenten toch maar mooi een marechaussee-escorte kregen (en de oud gedienden stiekem ook). Tijdens het opstellen werden we nog even begroet door Erelid Baars en Erwin Reijnders en aldoende marschte ons detachement vol goede moed richting het Binnenhof. Eenmaal aangekomen wisten onze regelofficieren niet hoe ze ons wilden neerzetten, maar na een half uur prutsen waren ze eindelijk tevreden en was het tijd om ons Korps van haar beste kant te laten zien. Onze inzet werd beloond met een knipoog van Hare Majesteit de Koningin, maar ook de jonge jeugd stond met open mond te kijken. Dat ze vervolgens moesten lachen om de pinguins uit Groningen is een ander verhaal, maar het was goed om Tyr na jaren afwezigheid weer te zien op de derde dinsdag van september. Wat niet onopgemerkt mag blijven is dat er totaal slechts een uitvaller was, iets wat de weerbaarheden in het algemeen alleen maar ten goede zal komen. Mits deze trend vast gehouden wordt natuurlijk. Daarnaast is er ook bijzonder goed samengewerkt door alle weerbaarheden. Waar Groningen en Delft mensen tekort kwamen werden zij aangevuld door de leden van Ares uit Enschede. Als men zelf niet over een CT beschikt moet men met een creatieve oplossing komen en samen gaat dat een stuk makkelijker. Dat zoiets mogelijk zou zijn had men enkele jaren terug niet voor mogelijk kunnen houden.

 

Nadat de Troonrede ten gehore was gebracht begon menig schutter al snel dorst te krijgen. Na eerst de Koning en Koningin, alle vaandels en alle andere langskomende aanwezigen correct te hebben gegroet was de beurt weer aan ons om te laten zien dat een student ook kan en wil exerceren. Dat dit ons uiteindelijk richting goudgeel gerstenat stuurt is bijzaak. Rap langs onze kleedkamer om ons in een correct borreltenue te steken. Oke, misschien toch eerst snel een foto want zo vaak staat men nu ook weer niet in het mooiste tenue dat het Korps rijk is. Een welwillende buschauffeur was zo vriendelijk om ons nabij het openbaar vervoer af te zetten, dus al snel stond het detachement (eindelijk) in de Posthoorn met een goudgele rakker in de hand. Tezamen met vele (Ere)leden, leden van verdiensten en reunisten werd het personeel van de Posthoorn goed bezig gehouden gedurende de borrel. Maar aan al het leuke komt ooit een einde, zo ook onze borrels. Echter bleek dit voor sommigen toch een begin van iets moois; de WeCo kreeg namelijk een drietal ingevulde aspirant-formulieren. Of vier, ik weet het niet meer precies. Er was alcohol in het spel.